Parametr ten oznacza liczbę krwinek czerwonych. To właśnie one, czyli erytrocyty są odpowiedzialne za transportowanie tlenu oraz dwutlenku węgla w organizmie. Dzieje się to dzięki temu, że zawarta w nich jest hemoglobina. Zawartość RBC określa się zazwyczaj w milionach na milimetr sześcienny krwi. Jeżeli chodzi o normę ilościową erytrocytów, poszczególne laboratoria różnie ją określają, takie rozbieżności dotyczą nawet podręczników medycznych, jednakże orientacyjnie można podać, że norma dopuszczalna dla obu płci wynosi:
Dla kobiet: 4-5,4 milionów na milimetr sześcienny
Dla mężczyzn: 4,5-6 milionów na milimetr sześcienny
Jeżeli erytrocytów w organizmie jest za mało, stan ten określa się mianem, niedokrwistości, zwanej też anemią, natomiast w przypadku, kiedy norma jest przekroczona, mówimy o nadkrwistości inaczej zwanej erytrocytozą lub czerwienicą.
RBC ponad normę.
Wzrost liczby krwinek czerwonych w obrazie morfologii może wskazywać na niedotlenienie, zarówno fizjologiczne, jak i spowodowane paleniem czy też przewlekłą chorobą serca lub płuc. Właśnie w przypadku tych chorób mamy do czynienia z podwyższoną ilością erytrocytów i wskazaniem ponad normę. Innym powodem zbyt wysokiego RBC jest tak zwana czerwienica pierwotna. Jej objawem jest właśnie gwałtowne namnażanie się erytrocytów. Czerwienica pierwotna jest chorobą hematologiczną szpiku kostnego.
RBC poniżej normy.
Zbyt niski poziom krwinek czerwonych zwiastuje anemię, ale jego przyczyną może też być choroba popromienna, białaczka, stany niedożywienia czy przewodnienia. Ten składnik układu czerwono krwinkowego należy interpretować koniecznie w połączeniu z innymi wartościami, takimi jak ilość hemoglobiny czy też wartość hematokrytu. Podobnie też te ostatnie parametry warto analizować w połączeniu z wartością wskazująca na ilość erytrocytów.
