Podany powyżej podział gruźlicy pierwotnej jest schematem, który ułatwia kwalifikowanie poszczególnych postaci klinicznych. Gruźlica węzłów chłonnych tchawiczooskrzelowych bez zmian w miąższu płuc

Postać ta w zasadzie należy u dzieci do najlżejszych to jednak nie wyklucza, że wcześnie nie rozpoznana i nie leczona może prowadzić do szerzenia się procesu, zwłaszcza u niemowląt. W zasadzie jednak gruźlica węzłów tchawiczooskrzelowych, nawet przed erą leków przeciwprątkowych, ulegała w dużym odsetku samoistnemu wyleczeniu poprzez zwłóknienie lub zwapnienie.

Przebieg kliniczny jest najczęściej bezobjawowy lub dający objawy trudne do oceny. Często gruźlicę węzłów tchawiczooskrzelowych rozpoznaję się przypadkowo w czasie masowych badań odczynów tuberkulinowych i zdjęć małoobrazkowych.. Niemniej w każdym wieku ta postać gruźlicy może przebiegać z mniej lub’ więcej- wyrażonymi objawami klinicznymi, jak: wysoka ciepłota ciała, złe • samopoczucie, gorsze, łaknienie, a nawet nieznaczne powiększenie wątroby i śledziony, Co niejednokrotnie nasuwa podejrzenie duru brzusznego. U niemowląt poza wymienionymi objawami często występuje kaszel i biegunka. Kaszel może być męczący o charakterze napadowym, jak w kokluszu lub dwutonowy (bito- nalny). Objawów opukowycłi ani słuchowych z reguły nie stwierdza się.