Odmienny przebieg gruźlicy popierwotnej u dzieci w porównaniu z gruźlicą popierwotną u dorosłych jest uwarunkowany fizjologiczną dyshormonozą okresu dojrzewania płciowego. Wpływa to z kolei na większy dynamizm procesu chorobowego, większą skłonność do serowacenia i rozpadu, a mniejszą skłonność do typowego odczynu wytwórczego. Cechy te są przyczyną większych możliwości szerzenia się procesu, wystąpienia zmian obustronnych i z reguły większego odczynu ze strony węzłów chłonnych tchawiczooskrzelowych niż u dorosłych. Ta mniejsza zdolność do typowego odczynu wytwórczego jest przyczyną stosunkowo rzadko występującego krwioplucia lub krwotoków w gruźlicy popierwotnej u dzieci.

Najczęstszym umiejscowieniem gruźlicy popierwotnej są okolice nad- i pod- obojczykowe. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi gruźlicy popierwotnej są: przebyta ciężka gruźlica pierwotna niedostatecznie wyleczona, częste masywne nadkażenia. fizjologiczna dyshormonozą, złe warunki bytowe, wszelkiego rodżaju stressy.