030124-N-1328C-510 At sea aboard USS Theodore Roosevelt (CVN 71) Jan. 24, 2003 -- Navy Dentist Lt. Benjamin Anderson (seated left) from Farmville, Va., and Dental Technician Lennard Henry from Ashland, Ky., perform a routine procedure on one of the shipÕs crew. Aircraft carriers have extensive dental and surgical facilities designed to support the entire carrier battle group. Theodore Roosevelt is currently underway in the Caribbean Sea conducting training missions before deployment. U.S. Navy photo by Chief PhotographerÕs Mate Eric A. Clement. (RELEASED)

Korekcja nosa to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgii plastycznej. Jest to procedura, która ma na celu zmienić kształt nosa, aby dostosować go do indywidualnych potrzeb i upodobań pacjenta. Korekcja nosa może mieć na celu zmniejszenie, powiększenie, zmianę kształtu lub poprawę funkcji oddychania.

Przed przystąpieniem do zabiegu chirurg plastyczny dokładnie analizuje strukturę nosa i dyskusję z pacjentem jego oczekiwania. Następnie chirurg stosuje jedną z kilku technik, aby osiągnąć zamierzone cele. Najczęściej stosowanymi technikami są: otwarta i zamknięta rinoplastyka.

Otwarta rinoplastyka to bardziej skomplikowany i czasochłonny zabieg, który wymaga nacięcia wzdłuż grzbietu nosa, co umożliwia dokładną kontrolę nad jego wewnętrzną strukturą. Zaletą tej metody jest to, że chirurg ma większą kontrolę nad kształtem nosa i może dokładniej dostosować go do potrzeb pacjenta. Jednakże ta metoda pozostawia bliznę na nosie, która jest widoczna przez kilka tygodni po zabiegu.

Zamknięta rinoplastyka polega na wykonaniu cięć wewnątrz nosa, co pozwala na dostęp do wewnętrznej struktury nosa, ale nie pozostawia widocznych blizn. Ta metoda jest zwykle stosowana w przypadku małych zmian kształtu lub rozmiaru nosa.

Korekcja nosa może być również wykonywana jako część innych procedur chirurgii plastycznej, takich jak lifting twarzy, usunięcie worków pod oczami lub redukcja podbródka. W każdym przypadku pacjent powinien mieć realistyczne oczekiwania co do rezultatu końcowego, a chirurg powinien dokładnie wyjaśnić, co jest możliwe do osiągnięcia.